افراطی

حضرت امام خمینی (ره)در مورد موسیقی می فرمایند : موسیقی از اموری است که البته هر کسی بر حسب طبع خوشش می آید لکن از اموری است که انسان را از جدیت بیرون می برد و به یک مطلب هزل می کشد . دیگر یک جوان که عادت کرده روزی چند ساعت با موسیقی سروکار داشته باشد و اکثر اوقاتش را صرف بکند و پای موسیقی بنشیند و اینها از مسائل زندگی و از مسائل جدی به طور کلی غافل می شود عادت می کند همانطور که به مواد مخدر عادت می کند دیگر نمی تواند یک انسان جدی باشد که بتواند در مسائل سیاسی فکر کند فکر انسان را موسیقی طوری بار می آورد که دیگر انسان نتواند در غیر همان محیط مربوط به شهوت و موسیقی فکر بکند.

 نباید دستگاه تلویزیون طوری باشد که 10 ساعت موسیقی بخواند و جوان هایی که نیرومند هستند از نیرومندی آنها کاسته شود و به یک حال خمار و خلسه آور تبدیل شوند مثل همان تریاک موسیقی با تریاک فرقی ندارد.

بقیه در دامه مطلب ...

 اگر بخواهید مملکتتان یک مملکت صحیح باشد موسیقی را حذف کنید. نترسید که از اینکه به شما بگویند کهنه پرست شده اید.باشد ما کهنه پرستیم همه این کلمات نقشه است برای اینکه شما را از کار جدی عقب بیندازند .این که می گویند اگر چنانچه موسیقی در رادیو نباشد آنها می روند از جای دیگر موسیقی می گیرند بگذارید از جای دیگر بگیرند.شما عجالتا آلوده مباشید . آنها کم کم برمی گردند به اینجا . این عذر نیست که اگر موسیقی نباشد در رادیو آنها می روند از جای دیگر موسیقی می گیرند حالا اگر از جای دیگر می گیرند آیا ما باید به آنها موسیقی بدهیم!ما باید خیانت کنیم! موسیقی خیانت است به یک مملکت و خیانت است به جوانهای ما این موسیقی را حذفش کنید آن را به طور کلی عوض کنید و یک چیز دیگری بگذارید که آموزنده باشد .کم کم مردم و جوانها را عادت به امور زندگی بدهید و از آن عادت خبیثی که داشتند برگردانید . آنهایی را که می بینید می گویند اگر تلویزیون موسیقی پخش نکند می رویم سراغ موسیقی برای این است که اینها عادت کرده اند. (صحیفه نور جلد 9 صفحه 197 تا صفحه 207)

اما متاسفانه با این تاکیدات امام رسانه ملی سرتاپا موسیقی است . به تلویزیون و رادیو بنگرید،از برنامه های تهیه شده برای کودکان که آینده سازان این مملکت و زمامدار ان آینده کشور ایران هستند گرفته تا سریال های خانوادگی و بد تر از همه تبیلغاتی که بعضا بسیار زننده هستند ، همه و همه مملو از موسیقی های تند و مشکوک به حرام است. در سریال ها و برنامه ها موسیقی حرف اول و آخر برنامه را می زند . حتی در اخبار هم قسمت های بریده شده موسیقی پخش می شود خصوصا در بیست و سی و بد تر از آن گاهی قطعات موسیقی افراد معلوم الحال را هم به میدان می آورند . رکن اصلی جشن ها موسیقی است. مایه ننگ مملکت اسلامی است که از رسانه ملی برنامه هفت ترانه پخش می شود. جالب است اسمش را درست که بخواهی بخوانی می شود هفت گناه . انگار برخی فراموش کرده اند که غنا هم گناه است . در نقاط مختلف ایران اسلامی مجوز کنسرت می دهند وکنسرت های کذایی برقرارند و حتی در دانشگاه ها کنسرت برگزار می شود. آیاوزیر امور خارجه یک مملکت اسلامی باید در کنسرت حضور پیدا کند؟ حتی متاسفانه از یکی از مسئولین دولت یازدهم شنیدیم در جمع مردم بجنورد دربین انبوهی از جوانان گفت: همینجا اگر قطعه موسیقی نواخته شود و شما شاد شوید اشکالی دارد؟ مگر ما با شادی مردم مخالفیم. و یا پیش از آن گفته بود: باید چتر امنیتی برفضای سینما و موسیقی را برداریم.

آیا این ها تقابل آشکار با سخنان امام و اهداف انقلاب اسلامی و اسلام ناب نیست؟